Το σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα είναι μια από τις πιο συχνές παθήσεις άκρας χείρας και οφείλεται στη συμπίεση του μέσου νεύρου στον καρπό.
Η ονομασία του οφείλεται στο σημείο που εστιάζεται η φλεγμονή, τον καρπιαίο σωλήνα δηλ. τη σήραγγα στον καρπό μέσα από την οποία περνά το μέσο νεύρο που ελέγχει την αίσθηση στη παλαμιαία πλευρά, δείκτη και μέσου δακτύλο, τους μυς γύρω από τη βάση του αντίχειρα. Μέσα από την ίδια σήραγγα διέρχονται και οι τένοντες που ελέγχουν την κάμψη των δαχτύλων του χεριού.
Σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα παρατηρείται όταν οι ιστοί που περιβάλλουν τους τένοντες αυτούς πρήζονται και έτσι πιέζουν το νεύρο.
Τα αίτια είναι ποικίλα και οφείλονται:
- Κληρονομικότητα: σε αυτές τις περιπτώσεις, παρατηρείται μικρότερο μέγεθος σήραγγας λόγω κληρονομικότητας
- Ηλικία: αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης σε ενήλικα άτομα
- Τρόπος ζωής: η συνεχής χρήση του χεριού σε συγκεκριμένες δραστηριότητες (π.χ. χρήση Η/Υ) αυξάνει κατά πολύ την πιθανότητα εμφάνισης του συνδρόμου αυτού. Χαρακτηριστικό είναι άλλωστε ότι συνήθως αποκαλείται και "νόσος του υπολογιστή".
- Ιατρικό ιστορικό: ασθενείς με άλλες χρόνιες παθήσεις όπως διαβήτης, ρευματοειδής αρθρίτιδα και παθήσεις του θυρεοειδούς αδένας παρουσιάζουν αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης του συνδρόμου αυτού.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η προτεινόμενη θεραπεία, ανάλογα με την έκταση του προβλήματος αλλά και τον πόνο που νιώθει ο ασθενής, περιλαμβάνει:
- Ακινητοποίηση του καρπού για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα με τη χρήση ειδικού νάρθηκα,
- Φαρμακευτική αγωγή με χρήση αντιφλεγμονωδών ή/και ενέσεων κορτικοστεροειδών,
- Χειρουργική επέμβαση: Πραγματοποιείται αποσυμπίεση του μέσου νεύρου με την διατομή του εγκάρσιου συνδέσμου ο οποίος το πιέζει. Πρόκειται για επέμβαση η οποία μπορεί να πραγματοποιηθεί υπό τοπική αναισθησία, αλλά πάντοτε σε άσηπτες συνθήκες χειρουργείου. Η αποκατάσταση μετά την χειρουργική επέμβαση αναμένεται σε περίπου τέσσερις εβδομάδες.
- Η προσέγγιση της Ομοιοπαθητικής:
Η Ομοιοπαθητική μπορεί σε αρκετές περιπτώσεις να προσφέρει ικανοποιητική λύση στην αντιμετώπιση του συνδρόμου. Τα πιο σημαντικά φάρμακα είναι το Causticum, η Ruta, το Hypericum και η Arnica.
Causticum: Ίσως το πιο σημαντικό φάρμακο. Τα κύρια συμπτώματα είναι η αδυναμία – απώλεια της μυϊκής ισχύος των χεριών, αιμωδίες και μουδιάσματα των δακτύλων. Ενδείκνυται ειδικά σε προχωρημένες καταστάσεις, όταν πλέον συνυπάρχει σημαντική μυϊκή αδυναμία αλλά και ατροφία των μυών του θέναρος.
Ruta: Είναι ιδιαίτερα χρήσιμη όταν συνυπάρχει χρόνια τενοντίτιδα από υπέρχρηση, ή μετά από μυϊκό τραυματισμό ή και κάταγμα των οστών του καρπού.
Η Arnica και το Hypericum χορηγούνται όταν η έναρξη της πάθησης σχετίζεται με τραυματική κάκωση της περιοχής.